We, mijn gezin en ik studeren en werken nog steeds thuis en ondertussen begint het een beetje te piepen en te kraken, we zijn het allemaal een beetje zat, natuurlijk weten we heel goed waarom we thuis zitten. 

Afgelopen week dacht ik eraan hoe fijn het was om in een café te zitten, een beetje voor je uit te staren en notities maken onder het genot van een mooie cappuccino. Thuis kan ik prima koffie zetten, waarom is dat café dan zo aanlokkelijk?

Een beetje geroezemoes op de achtergrond, niet zo hard dat je gaat luisteren wat er naast je gezegd wordt en zacht genoeg om als ruis te horen. Achtergrondgeluid.

Ik en mijn noice canceling koptelefoon zijn goeie vrienden, die ruis of brown noice heb ik graag op m’n oren. (Er is ook white noice, pink noice, een hele regenboog aan noice, zoek maar eens op. Het heeft met de frequentie van de ‘noice’ te maken, welke helpt bij de activiteit die je doet.)   

Als ik werk met m’n koptelefoon op met ‘noice’, werk ik beter, sneller en meer tevreden dan zonder. Zonder ben ik snel afgeleid door huisgenoten die langslopen, hun lunch eten bij mij aan tafel, of iets vragen, enz.

De eettafel is het centrum van ons huis.
Met mijn bureaulegger op tafel maak ik van de eettafel mijn werkplek. Iets afbakenen, een aangewezen plek om te schrijven. Concentratie hangt samen met de plek waar je werkt, je kunnen afsluiten van je omgeving.

Om mijn bovenkamer te ontspannen, kijk ik graag plaatjes, ik ben visueel ingesteld.

Instagram en Pinterest werken prima, boeken werken beter. Mijn inspiratie komt het meest uit boeken en objecten. Mooie plaatjes boeken, ook kookboeken, als er maar plaatjes in staan :-))

Het gaat me om vormen en kleuren, ik kijk zelfs in boeken met kleurvlakjes naast elkaar, combinaties die fijn zijn om naar te kijken of juist niet. Gevonden steentjes van mijn dagelijkse wandelingen liggen her en der verspreid op de vensterbank, sterker nog hele vakanties liggen gegroepeerd in de vensterbank. Ze liggen binnen mijn blikveld en ik kan er heerlijk naar staren. Ik omring mezelf met inspiratie.

“My destination is no longer a place, but rather a new way of seeing.” 

-Marcel Proust

Schoonheid en welbehagen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. 

Sinds afgelopen Kerst ben ik in het bezit van een koperen plantengieter. Ik vind ‘m prachtig. Hiervoor gaf ik mijn planten water met een voormalig plastic zandbak gietertje van onze kinderen. Ging best met dat oude gietertje, m’n planten leven nog. 

Nu heb ik veel meer plezier in planten water geven! De activiteit is op een ander niveau gekomen, veel bewuster. En dat allemaal door een gieter. De schoonheid van het object maakt me er bewuster van, ik vergeet ook niet meer om mijn planten water te geven.

Bewust iets opzoeken wat net buiten mijn interesse vlak ligt, het zou een nieuwe hobby kunnen zijn. Luisteren naar podcasts, ik ben denk ik de laatste in Nederland die daar aan begonnen is, ik schreef hierboven al, ik kijk graag. Met luisteren kan ik me moeilijker concentreren… Luisteren naar iets wat net niet mijn ding is, maakt het wel weer aantrekkelijk, je komt je eigen vooroordelen tegen:-)) Over onderwerpen waar ik niets van af weet bijvoorbeeld.