Ik gun jou je leesplezier
Ik las het boek, Waarom de Chinezen de tijd mee hebben van Christine Cayol.
Met als ondertitel, Hoe tijd je beste vriend kan worden.
Horizontale tijd en verticale tijd
Het gaat over het verschil in tijdsbeleving hier in het westen en hoe de Chinezen er in het oosten mee omgaan.
Ik vond het interessant om te lezen dat je de tijd horizontaal en verticaal kunt beleven.
Horizontaal de tijd ervaren is dat het verleden achter ons ligt en de toekomst is iets waar we naar toe bewegen. De tijd gaat van links naar rechts, zoals de geschiedenis balken van vroeger op school. Dit is hoe we in het westen de tijd ervaren.
Chinezen geven vaak met een verticaal gebaar de tijd aan, volgende week is in het Mandarijn onder week.
Leestijd
Boven een hoofdstuk stond Leestijd van dit hoofdstuk: twee minuten.
Op mijn blog staat bij ieder artikel de leestijd aangegeven. En na het lezen van dit hoofdstuk over leestijd heb ik de leestijd aanduiding weggehaald.
“Het is verleidelijk te denken dat je alles op de minuut kunt plannen, ook lezen. Want het kost weliswaar maar twee minuten om deze tekst te lezen, maar onder het lezen kan ik nog wel chatten met een vriend en een blik werpen op de meldingen op mijn telefoon.”
Ineens werd me duidelijk dat ik meedoe aan het denken dat we alles tegelijk kunnen doen. Zo wordt tijd nooit een vriend van je…
Op deze manier wordt lezen een wedstrijd… met jezelf en de tijd. Misschien wordt je er minder ongeduldig van om te weten hoeveel tijd het kost, maar waarom ervaar je dat het je iets kost? Lees het nog eens, hoeveel tijd het kost…
Als het ‘zo veel tijd’ kost hoe zit het dan met het leesplezier?
Ik gun jou je leesplezier en heb de leestijd aanduiding weggehaald. Ik bepaal niet hoe veel tijd iets kost, je mag zelf bepalen hoe lang je erover wil doen. Misschien snel, misschien langzaam.
“Het gaat niet om de lengte van de tekst, maar om de dichtheid ervan.”
Iets met kwantiteit en kwaliteit.
Maar ook met vertrouwen op dat de tijd het oplost.
Ik zou graag willen dat tijd weer je beste vriend wordt en niet dat je het gevoel hebt dat tijd van je gestolen wordt.
Er is maar één enkele vraag: hoe besteden we onze tijd?
Neem jij tijd of laat je het nemen
“Time can’t be made, it can only be taken. It can be taken by you or it can be taken from you.”
– Ryder Carroll
Deze quote las ik op Instagram van @bulletjournal daaronder stond:
As Parkinson’s law states, work expands to fill the time available for its completion. This means that if you create no boundaries, other responsibilities will consume your time.
Met of zonder zelf bepaalde grenzen, ik gun jou je leesplezier hoe lang het ook duurt.
Vraag jezelf eens af, hoe besteed ik mijn tijd. Neem jij zelf je tijd of laat je het nemen door anderen of omstandigheden?
Tijd om te gaan
Ik lees wel eens met een wekker naast me, omdat ik nog een kwartier over heb voordat ik weg moet naar een afspraak. En soms lees ik uren achter elkaar, heerlijk. Vaak lukt dat niet, er sluipt een vierpotige ‘verantwoordelijkheid’ om m’n enkels en die begint met haar natte neus tegen me aan te duwen als het tijd is om naar buiten te gaan.
Gek eigenlijk dat als ik wandel ik me bijna nooit met de tijd bezighoudt, Tess ook niet trouwens 🙂 de wandeling kan haar niet lang genoeg duren!
Voel ik daar nu een natte neus op m’n been?
MIS NIKS MEER
Ontvang maandelijks de Post by gitte op je digitale deurmat. Vol met inspirerende artikelen, leuke dingen voor de mens en erop uit tips, de Artist Date tips, en nog veel meer! Schrijf je in voor Post by gitte en je hoeft nooit meer iets te missen.
