Filosofie
Kiezen voor een derde optie?
Hart tegen hart
Je hebt iets bedacht en je bent er nogal vol van. Het kan vanalles zijn, wat je dit weekend wil eten, waar je naar toe zou willen op vakantie of welke kleur de voordeur moet krijgen.
Je vraagt een soort van bevestiging aan een ander, en die blijkt een heel andere gedachte daarover te hebben…
Wat er ontstaat zijn 2 posities van waaruit een ieder praat. De partijen lijken hun hielen zwaarder in het zand te steken en de situatie zou wel eens kunnen escaleren, omdat beiden emotioneel zijn, gefrustreerd en boos.
Hoe harder de ander z’n standpunt of positie probeert te verdedigen of jou ervan probeert te overtuigen, hoe harder jij terug duwt en steeds minder open staat voor het andere standpunt.
Hier kom je nooit uit…
Of toch wel?
Samen op zoek naar de derde optie
Als je in staat bent om voorbij de positie van je eigen standpunt en dat van degene tegenover je te bekijken, dan kan er een nieuwe situatie ontstaan, een derde optie.
Dit lukt met een simpele vraag die de situatie kan laten ontdooien. Liever zou je de situatie nooit zo ver willen laten komen natuurlijk.
Lukt het je om open te blijven staan en oprecht te vragen wat zou een oplossing kunnen zijn zonder dat één van de partijen ‘verliest’, maar dat je allebei beter uit deze situatie komt?
Zo’n vraag zou kunnen zijn, is er een derde optie?
De één wil dit, de ander dat, kun je samen een derde oplossing bedenken. Dan ben je direct weg van het vastklampen aan je eigen idee en kun je samen op weg iets anders zoeken.
Vragen staat vrij
Onlangs heb ik het boek, Socrates op sneakers gelezen en iets langer geleden, Weten wat je niet weet.
Van de stoïcijnen weten we dat ze alles wat maar ter tafel kwam bevroegen zonder een standpunt of eindoordeel te willen behalen. Door te vragen iets bloot te leggen en niet een punt te willen maken. Soms best moeilijk, want het doorvragen kan als lastig worden ervaren.
Je kunt uiteindelijk ook besluiten dat je het niet eens bent met elkaar. Elkaar totaal in ieders waarde laten.
Als je de kunst van het heroverwegen onder de knie krijgt, word je beter in je werk en gelukkig in je leven.
– Adam Grant
Heroverwegen mag altijd
In het boek, Weten wat je niet weet, gaat het over heroverwegen. Dat is niet helemaal hetzelfde. Je bent op zoek naar een oplossing, maar één die beter is voor beide partijen, zonder de andere partij van jouw gelijk te willen overtuigen. De derde optie.
Het vragen stellen is in de twee boeken een rode draad. Kunnen we luisteren naar de ander en echt bij de ander te blijven. Niet zelf al een antwoord willen verzinnen om ergens ‘overheen’ te gaan. Bij de ander blijven.
Boven de situatie uitstijgen
Besluiten om samen op zoek te gaan naar iets nieuws wat er nog niet was.
Durven openstaan om daar naar op zoek te gaan. Dat is een mooie reis. Dat kan ontstaan als één van de partijen er voor kiest om z’n eigen standpunt te verlaten en de derde optie te opperen. Kunnen we zoeken naar het derde alternatief. Durf je kwetsbaar te zijn? Heb je die moed? Hoe mooi kan het zijn als je dat aan de ander kunt geven. Je hebt waarschijnlijk niets te verliezen, winnen in de impasse waar je in zat, was al een passeert station.
1 + 1 = 3
Afgelopen week was ik heel zen, onze voortuin aan het vegen en het onkruid tussen de stenen aan het uittrekken. In Feng Shui is schoonmaken en opruimen om nieuwe energie te laten stromen is ongeveer les één en het was er tijd voor. In de huidige staat, bereikte nieuwe energie onze voordeur niet eens, die struikelde bij wijze van spreken over het onkruid en de stoffige voordeur.
Energie moet stromen
We delen een portiek met onze bovenbuurvrouw. Die kwam naar beneden en zei, zo wat een activiteit. Ik vertelde haar over mijn studie Feng Shui en het laten stromen van energie en dat ik eigenlijk wel een buitenlamp zou willen en een andere kleur voordeur. O ja, waarom dan was haar vraag?
Onze voordeur zit recht op het zuiden, en dat staat voor het element vuur. Vuur kleuren zijn, rood, oranje, geel, alle warme kleuren die je kunt bedenken als je in een haardvuur staart.
Voordat ik kon zeggen, dat een rode voordeur me wel tof leek, riep ze, ik haat rood op huizen! Oh, ehh, en geel dan? Nee! En zo hakketakte we wat heen en weer.
De buurvrouw ging op pad om een boodschap te gaan doen, ik ging verder met vegen. Ik baalde ervan dat ik bij machte was om de vraag te stellen, wat wil jij? Ik bleef maar hangen in de vuur kleuren. Gemiste kans vond ik, nu kon ik de rode voordeur helemaal op m’n buik schrijven, schilderen eigenlijk.
Lucht klaart de lucht
Bij terugkomst de buurvrouw zei, ik weet het, iets van kastanje of roest. Daar kan ik iets mee, zei ik. Er was een opening ontstaan. We hadden allebei even apart na kunnen denken over ons eigen standpunt. Nu kregen we de kans om de derde optie te vinden. Pffff!
Reflecteren helpt
Het reflecteren in mijn notitieboek met mijn morning pages helpt me hierbij. Nadenken op papier. Al schrijvend mezelf vragen stellen, zoals de stoïcijnen deden. Een situatie van allerlei kanten beschrijven. Op die manier blijf ik niet hangen in m’n eigen gedachten. De cirkel gaat open, in plaats van in cirkeltjes te blijven ronddraaien.